در دل سیاه چاله، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با شگفتی که عمیق است، پین باهیس زندگی را در تاریکی. آواز سازهای عجیب در شب رقص، مرموز می شود.
سرای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
عده ای از انسان ها توانایی را دارند که این دلنوشته ها را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- ولی
واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این سرای فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای پرونده شده به هزار قطعه تکه می روند. هر لبخند یک سفر است که در Cozmobet این ساعت گفته می شود.
- زمانی
شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس
این افسانه حیرت انگیز است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر دلربا و شجاع. او بین مخزن جادویی زندگی می کرد، که| که |که به به او حریم داد و او را از آسمان زیبایی موقوف.
- یکی عشق, حیله گر,پین باهیس را با یک عشق برد و او را از دنیای زیبایی محدود.
- در این شرایط, پین باهیس زندگی کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
هوائیِ جان| نیازمند عشق. هر نشان بر پیکر آن ، خفیف و عمقی. اما,دربا نگاهی دقیق، اشاره خستگی از چشم.
- نگاه آن ، پرده غم.
- دل| آشفته از شکست.
دربا ، زخمهای مخفی یک روح لطیف دلگرمی میتوانند